غیرمنتظره

مدرسه‌ای که بودیم، یه تئاتر بازی کردیم به اسم «این نیز بگذرد» که من هنوزم دارم بازیش می‌کنم., ...ادامه مطلب

شاید باورتان نشود که خوشبختی بتواند جایی میان چهارراه و میدان ولی عصر باشد که پیرمرد خسته ای با نسخه ی هفته هزارتومنی دارویش سر راهتان می ایستد. خوشبختی من دقیقا همان جا بود. همان سالها که ته کارت عابر بانکم به زور مبلغی جور می شد ولی با همان چندهزارتومن ها انگار تمام محتاجان دوست داشتنی عالم به راهم می خوردند. خوشبختی گاهی رسیدن به همان نگاه خسته است. همان اندوه بعد از رفتنش، و ذوب شدن از غم مردی آبروداری که فکر می کنی هرگز نباید می شکست. آدم مگر به چیزی غیر از آدمیت زنده است؟ من آن سال ها زنده ترین بودم. شاید با غمگین ترین دل ممکن.  این روزها دارم حس می کنم آن سالهای دور را. آن سال های رفت,دوباره,زنده,شدم,بعد,این,همه,مردن ...ادامه مطلب

همون آدمایی که دورن رو بیاری نزدیک، همین نزدیک دوستشون داشته باشی...   پ.ن. اگه جمله ی بالا براتون غریبه خدا رو شکر کنید., ...ادامه مطلب

نمی دانم آمده ام بگویم «هیچ وقت خودت را یک هویی پرتاب نکن وسط خاکستر روزهایی که آرزوهایش مرده اند»، تا ببینی چطور آتش از زیر سالها خاکستر سرد سر بر می آورد، یا آمده ام بگویم «خودت را پرتاب کن وسط رویاهایی که مرده اند. غمگین نبینشان. مدتی با آنها اشک بریز. خود روزهای رفته ات را زنده کن و بعد، نمی دانم چطور اما، خداحافظی کن» انگار که هیچ چیز برای همیشه از وجود آدم نمی رود. نیامده بودم اینها را بگویم اما. آمده بودم ببارم و آتشم را خاکستر کنم.  پ.ن. هیچ گرینده ای(!) قدر نعمت اشک را، تا از دست نداده، نمی داند.,بعد این همه سال جای طناب و زنجیر,بعد این همه سال,بعد از این همه سال ...ادامه مطلب